استفاده از رسانه ها مضر نیست بلکه استفاده از آنها نیاز به مدیریت دارد و استفاده ی مدیریت نشده از آنها آسیب زا می باشد.بهترین راه برای این مدیریت، حفاظت از خود،حفظ استقلال، و استفاده از تفکری منتقدانه است.هر شخصی در استفاده از انواع رسانه باید توانایی انتخاب و چالش با این موج فراگیر را داشته باشدکه تنها با سواد رسانه ای میسر است.

یکی از اقشاری که به شدّت در معرض پیامدهای رسانه­ ای ست نوجوانان هستند. نوجوان در این سن دارای اقتضائات خاصّی است که حسّاسیّت، توجّه به کلیشه­ های رفتاری و جنسیّتی، الگوپذیری شدید و بدون تأمّل و تنوّع ­طلبی از جمله­ ی آن است. عدم توجّه به اهمیّت سواد رسانه ­ای و تقویت قدرت تحلیل نوجوان در قبال رسانه­ ها می­تواند آسیب­ های جبران­ ناپذیری را به همراه آورد.

امروزه بازی های رایانه ای به عنوان یکی از سرگرمی های اصلی در بین کودکان، نوجوانان و حتی بزرگسالان در عصر جدید شده است.بازی هایی که ضمن مهیج و پر کشش بودن ،ساعت ها کودک و نوجوان را در مقابل صفحه ی نمایشگر میخکوب کرده و او را به دنیای تخیلات فرو برده ، یا چیزی به او یاد می دهد و یا از او می گیرد و یا او را در همان تخیلات رها می کند.

این بازی هادر کنار محاسنی که دارد گاه آثار مخرّبِ روحی و جسمی در کودکان و نوجوانان بر جای می­گذارند که با توجّه به ظرافت فکر و ذهنشان، جبران آن­ها شاید بسیار سخت باشد. در این موضوع وظیفه ی همه ی ما و افرادی که در زمینه ی تعلیم و تربیت نوجوانان و جوانان فعالیت می نماییم است که به استفاده­ ی کودکان، نوجوانان و جوانان از بازی­ های رایانه­ ای، چه در جامعه و چه در خانواده، سمت و سو داده، و از آنها  به عنوان پیشرفت و خلاقیت استفاده کنیم و تا جایی که ممکن است از تأثیرات مخرب آنها بکاهیم.

بازی های رایانه ای را می­توان به صورت زیر تقسیم بندی کرد:

1. بازی های فکری 2. بازی­های اَکشن (ماجراجویانه و حادثه ­ای) 3. بازی های تخیلی 4. بازی های ورزشی 5. بازی­های جنگی

هر یک از این بازی­ ها برای مقاطع سنّی مختلف ساخته شده است . بازی­ های رایانه­ ای دارای معایب و مزایای خاصّ خود می­باشند آن­چه در زمینه­ ی بازی­ های رایانه ­ای نگران ­کننده می­باشد ، استفاده ­ی بی­ ضابطه­ و زیاد از حد مقاطع سنّیِ مختلف از این بازی­ هاست . به عنوان مثال یک کودک 8 تا 10 ساله از یک بازی اکشن و خشونت­ بار که سراسر آن پر از کُشت و کشتار و فجایع غیر قابل تحمل است، استفاده می­کند. این­گونه استفاده­ های نابجا و حتّی بجای بیش از حدّ می­تواند آسیب­ های روانی- تربیتی را به دنبال داشته باشد . امروزه متأسفانه شاهد آن هستیم که مراکز فرهنگی ما بسیار به نشر و گسترش انواع و اقسام بازی های رایانه ای برای نوجوانان و جوانان با هدف سود آوری پرداخته اند . و بازی های رایانه ای را به عنوان یک هدف اصلی قلمداد نموده اند . البته بازی های رایانه ای معایب و مزایایی دارد که دراین موضوع به مزایا و در موضوع  بعدی به معایب عمده ی آنها به طور مفصل پرداخته می شود .

مزایای بازی­های رایانه ­ای

·       یادگیری را آسان و توجّه نوجوانان را جلب می­کند.

·       با رایانه هر چند بار که بخواهند، می­توانند موضوعی را ببینند و مرور کنند.

·       امکان خلق نقاشی ها و یا داستان ها و همچنین امکان علاقه مندی نوجوانان به موضوعات مختلف مثل جغرافیا و یا تاریخ

·       برنامه ­های آموزشی به نوجوانان کمک می­کند تا مهارت­ هایی را تمرین کنند.

·       نوجوان بدون کثیف­ کردن لباس­ها و اطراف می­تواند به راحتی نقاشی بکشد و رنگ­ ها را عوض کند. مثلاً اگر از رنگ سبز نقاشی­ اش خوشش نیامد به رایانه می­گوید رنگ قرمز را انتخاب کن، رنگ قرمز رضایت او را فراهم نکرد، رنگ آبی و ...

·       مفاهیم و مبانی ریاضیات را با کمک شکل­ های مختلف و ساده به نوجوان آموزش می­دهد.

·       بازی­ های رایانه ­ای نوجوانان را وارد دنیایی می­کند که کنترلش در دست آنهاست و به همین دلیل لذّت بخش است.

·       باعث هماهنگی چشم و دست و پرورش عضلات ظریف نوجوان می­شود.

·       وسیله ­ی کمک آموزشی برای معلولین و پر کردن اوقات فراغت آنان است.

·       دسترسی به اطّلاعات بیشتر را میسّر می­کند.

·       به شکل­ گیری خلاقیّت فرزندان کمک می­کند.

·       به انتقال ارزش­ها و جامعه پذیری کمک می­کند.