روز جوان بهانه ای شد تا به سراغ چند تن از دوستانمان که امروز از جوانان حبیب آباد به شمار می آیند برویم و از آنان سوال کنیم که از نظر شما مشکلات نسل جوان حبیب آباد چیست و مسئولین شهر چه کمکی در رفع مشکلات جوانان می توانند داشته باشند؟

پاسخهایی که دوستان به این پرسش دادند به شرح زیر است:

آقای مهوری: به نظرم بزرگترین مشکل جوانان مشکل اقتصادی است. من یک کاسب هستم و الحمدلله مشتری هم دارم اما خرج و دخلم همخوانی ندارد. این نکته هم مهم است که حبیب آباد جای مناسبی برای کاسبی نیست. یعنی گنجایش ندارد.البته بعضی جوانها هم حال کار کردن ندارند. در خصوص مسئولین هم من کلا انسان قانعی هستم و انتظاری ندارم.

آقای کثیری: به نظر من جوانان شهر روحیه خوبی ندارند علتش هم بی پولی است.به نظرم یکی از مشکلات من و خیلی از جوان ها مشکل در امر ازدواج است.با اینکه 26 سال دارم هنوز نمی توانم به ازدواج فکر کنم چون از نظر مالی مشکلات زیادی دارم. مسئولین هم برای روحیه دادن به جوانان می توانند با انجام فعالیت های فرهنگی و ایجاد فرهنگسرا به جوانان شهر کمک کنند.دولت هم باید فعالیت های حمایتی از جوانان داشته باشد.

آقای طالبی:  مشکل بیکاری است. علتش هم عدم اطلاع افراد از اینکه کجاها می توانند به کار مشغول شوند.مثلا بنده زمان ثبت نام استخدامی بانک ها را نمی دانستم و با اینکه مدرک مورد نیاز را هم داشتم نتوانستم در این آزمون ها شرکت کنم. باید بگویم در منطقه ما درآمد مردم نسبت به هزینه هایشان و مالیات هایی که از آنان دریافت می شود همخوانی ندارد.

آقای رجبی: مردم و به خصوص جوانان از نظر اقتصادی و اشتغال خیلی تحت فشار هستند.اگر کسی سه تا شغل نداشته باشد نمی تواند زندگیش را اداره کند. بنده مجردم و ازدواج هم نمی کنم چون از نظر مالی توان مخارج عقد و عروسی و این تجملاتی که وجود دارد را ندارم.مشکل دیگری غیر از مشکل مالی در سر راه ازدواجم نیست. مسئولین هم تاکنون فعالیت چشم گیری برای جوانان از آنها ندیده ام فقط پیشنهاد می کنم برای کسانی که در حال ساخت و ساز هستند و پروانه می خواهند سخت گیری کمتری انجام بدهند.

آقای فاضل زاده: مشکل بزرگ بی کاری است. چون واقعا کار نیست و بعضا کار خوب وجود ندارد و گاها کارهای بی نتیجه ای مانند شرکت های بازاریابی و فروش شبکه ای وجود دارد. بنده متاهلم ولی تا کنون نتوانسته ام بصورت مستقل سر خانه  و زندگی خودم بروم چون مشکلات اقتصادی زیادی وجود دارد. در خصوص مسئولین هم باید بگویم به هر حال باید دید مسئولین حیطه فعالیتشان چیست و بعد از آنها درخواست کار داشت. این را هم در آخر حرفم بگویم که در ازدواج ما خودمان کار را برای خودمان مشکل می کنیم با تجمل گرایی و چشم و هم چشمی ها.

آقای ترکی: مشکل اصلی بی کاری است. مسئولین همه کار می کنند به غیر از اینکه برای اشتغال جوانان کاری بکنند.ما پارک بانوان نیاز نداریم ما نیازمند شغلیم. تعدادی از جوانان بخاطر بیکاری معتاد شده اند و دست به خودکشی می زنند. تعدادی هم بخاطر رفیق بازی (رفیق ناباب) زندگیشان را تباه می کنند تا جایی که در بعضی موارد منجر به کشته شدن فرد می شود. اگر جوانی هم بخواهد کاری انجام دهد که مسئولین او را یاری نمی کنند. عقب افتادن ازدواج و بالا رفتن سن ازدواج هم به همین موضوع بیکاری بر می گردد.

آقای مهوری: من خودم را جوان این شهر نمی دانم که بخواهم در مورد مشکلات نسل جوانش صحبت کنم.چون تفکراتی که در این شهر وجود دارد تفکرات خوبی نسبت به جوانان نیست. امام جمعه در خطبه هایش می گوید که به جوانان باید اهمیت داد اما کجا دیده ای که در مجامع به جوانان اهمیت بدهند؟ اگر هم اهمیتی بدهند برای حل مشکلات خودشان است نه برای کمک به جوانان.کدام میدان را به جوانان داده اند؟ و من به این نتیجه رسیده ام که من جوان شهر حبیب آباد نیستم.آنچنانی که در شهرهای دیگر به من اهمیت داده می شود در شهر خودم به من اهمیت داده نمی شود.

آقای محسنی: به نظرم اکثر جوانان شهر هنوز در مرحله نوجوانی مانده اند. در زمینه درسی اصلا به فکر آینده خود نیستند و نمی دانند باید چه کاری انجام دهند.

در پایان ضمن تبریک سالروز ولادت حضرت علی اکبر (ع) و روز جوان از دیگر جوانان شهر می خواهیم نظرات خود را در این خصوص با ما در میان بگذارند.