سال هاست در این ایام اگر از میدان مرکزی شهر حبیب آباد گذری داشته باشید افرادی را خواهید دید که مشغول آماده نمودن ایستگاهی ابتکاری با نام ایستگاه صلواتی منتظران قائم(عج) برای ولادت حضرت ولی عصر (عج) هستند. به نظرمان آمد گفتگویی با آنها داشته باشیم و همشهریان را از کم و کیف فعالیت آنها با خبر سازیم:

به سراغشان رفتم. بعد از سلام و احوالپرسی از طرح امسالشان پرسیدم. گفتند امسال اگر خدا بخواهد می خواهیم گنبد و گلدسته های مسجد جمکران همراه با القاب امام زمان (عج) را به نمایش بگذاریم. به آنها خدا قوتی گفتم و از ایستگاهشان پرسیدم و اینکه چه کسی آنان را دور هم جمع می کند؟ همگی آدرس یک نفر را می دادند.آقای محمد علی نیسانی.

به سراغش رفتم. از ایشان پرسیدم آقا محمد علی چند سال است که اینجا ایستگاه برگزار می کنی؟ با لحنی ساده و بی ریا گفت: نمیدانم.شاید بیست سالی باشد که اینجا ایستگاه می زنیم. پرسیدم هدفتان از برپایی این ایستگاه چیست؟ گفت: اول اینکه ما چشم به راه امام زمانیم.دوم اینکه اینکار را وظیفه خود می دانیم و سوم اینکه اینجا که میدان مرکزی شهر است در شب و روز میلاد اماممان مثل روز های دیگر سال نباشد.بالاخره باید تفاوتی بین روزهای معمولی سال با روز ولادت امام زمان باشد.

از ایشان سوال کردم طرح هایی که پیاده سازی می کنید را از کجا می آورید؟ و هزینه ی آن از کجاست؟

در جوابم گفت: اولا ما در این ایستگاه صندوقی برای دریافت مبلغ نداریم و هزینه های ایستگاه را همین دوستانی که تعدادشان 20 الی 30 نفر است می دهند.البته تا جایی که بتوانیم از وسایلی که از منازل خودمان می آوریم استفاده می کنیم.طرح ها را هم با همکاری و همفکری دوستان به اجرا در می آوریم.

پرسیدم آیا فعالیت دیگری هم در دوران سال انجام می دهید؟ پاسخ داد: آری. روز عاشورا و شام غریبان.

به عنوان آخرین سوال گفتم اگر صحبتی دارید که می خواهید مردم آنرا بدانند بگویید:

کمی فکر کرد و گفت: متاسفانه بعضی از جوان ها شادی این ایام را با ترقه زنی به کام مردم تلخ می کنند. کاش می شد این افراد را آگاه کرد.