روز گذشته اختتامیه دومین دوره مسابقات فوتسال جام رمضان در بخش نونهالان و نوجوانان در سالن ورزشی شهرداری حبیب آباد به همت کانون فرهنگی تربیتی شهید باهنر و با همکاری پایگاه بسیج قمر بنی هاشم (ع) برگزار شد.

در این مسابقات پس از برگزاری بازی ها به صورت دوره ای ، دو تیم شهید نوربخش و شهید خیری به مسابقه ی فینال راه یافتند که در پایان تیم شهید خیری به مقام قهرمانی رسید. همچنین به نفرات برتر در مسابقات نیز هدایایی اهدا گردید.

عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت      ***        صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت

عید فطر آمد همان عید بندگی و فطرت.جنب و جوش عجیبی در شهر به پا شده است.لحظات ناب بندگی، مناجات های شبانه، ابو حمزه و افتتاح، رو به پایان است. آیا مشمول رحمت و مغفرت خدای مهربان قرار گرفته ام؟!

خدایا در این لحظات آخر ماه مبارک رمضان چشم امید به نگاه مهربان تو دارم و از تو می خواهم در این عید سعید، فطرتم را پاک نمایی و به فطرت الهی رهنمونم سازی.باز آمده ام تا دوباره با بنده های خوبت هم نوا شوم و بخوانم :

اَللّهُمَّ اَهْلَ الْکِبْرِیاَّءِ وَالْعَظَمَةِ وَاَهْلَ الْجُودِ وَالْجَبَرُوتِ وَاَهْلَ الْعَفْوِ وَالرَّحْمَةِ وَاَهْلَ التَّقْوى وَالْمَغْفِرَةِ . . .

این مراسم با حضور آقای حسین چرخابی (پیشکسوت فوتبال)، اعضای شورای اسلامی شهر حبیب آباد و جمعی از مسئولان شهر و شهرستان برگزار گردید. در بازی پایانی تیم های شهید حسن منصوری و زنده یاد مرتضی روانبخش روبروی هم قرار گرفتند و تیم زنده یاد مرتضی روانبخش با غلبه بر تیم حریف موفق به کسب مقام قهرمانی این دوره از مسابقات گردید. همچنین تیم های شهید حسن منصوری و شهید نوربخش به ترتیب مقام های دوم و سوم را بدست آوردند و تیم شهید مطهری به عنوان تیم اخلاق شناخته شد.

در دنیای امروز رسانه ها دنیای جدیدی را به وجود آورده اند، رسانه ها حد و مرزها را بهم زده و روز به روز تکنولوژی جدید بستر مساعدتری را برای فعالیت آنها فراهم می سازد. تکنولوژی های جدید رسانه ای مانند تلویزیون، ماهواره، اینترنت انسان جدیدی را تربیت کرده اند . بسیاری از محققان تعلیم و تربیت در رسانه معتقد هستند که حتی در برخی از خانواده ها رسانه ها توانسته اند جای پدر و مادر (والدین) را برای فرزندان بگیرند. بدون اغراق بگوئیم در دنیای امروز هیچ فردی را یارای گریز از اثرات رسانه نمی توان یافت.

پیامبر خدا فرمود: وقتى یتیمى بگرید عرش خدا مى‌لرزد و خداوند در آن حال مى‌فرماید: چه کسى موجب گریه این بنده من که در کودکى پدر و مادر از دست داده شده است؟

به عزت و جلال خویش سوگند مى‌خورم که هر کس او را آرام کند بهشت را بر او واجب مى‌کنم. 

بحارالانوار، ج 72، ص 5

در روز های گذشته پایگاه اطلاع رسانی بخش حبیب آباد خبری از بازدید بخشدار حبیب آباد و رئیس کمیته امداد شهرستان برخوار از منازل بعضی از خانواده های محروم شهر منتشر کرد. وقتی این خبر را می خواندم به این فکر فرو رفتم که آیا می شود در چند قدمی من چنین خانواده هایی گذران زندگی کنند و من بی اطلاع باشم؟! آخر فکرش را هم نمی کردم که در شهر ما چنین خانواده هایی وجود داشته باشند!! با دیدن این تصاویر از خودم شرمنده شدم. به خودم می گویم:

آیا می دانی هنوز هم برای بعضی ها تهیه ی همان یک قرص نان مشکل است؟

آیا می دانی خانواده ای در نزدیکی تو هست که سرپرست خود را از دست داده است؟

آیا می دانی مادری برای سیر کردن فرزندانش مجبور است تمام روز و شب را قالیبافی کند؟

آیا می دانی چقدر سخت است فرزندت از تو چیزی طلب کند و تو نتوانی برایش تهیه کنی؟

آیا می دانی ...

با خودم گفتم من تا به حال برای اینان چه کرده ام؟

آیا شکر نعمت هایی که خداوند به من داده در کمک به چنین افرادی نیست؟

من به آمار زمین مشکوکم تو چطــــــــــور ؟
اگر این سطح پر از آدمهاســـــــــــــــــــــت
پس چرا این همه دلها تنهاســـــــــــــــت ؟

.

بیخودی می گویند هیچ کس تنها نیست
چه کسی تنهانیست ؟ همه از هم دورند
همه در جمع ولی تنهاینـــــــــــــــــــــــــــــد

.

من که در تردیدم تو چطور ؟

پای صحبت متقاضیان مسکن مهر حبیب آباد:

اواخر سال 1388 بود که ثبت نام مسکن مهر حبیب آباد آغاز شد. ابتدا قرار بود مسکن مهر حبیب آباد در 4 بلوک اجرایی شود اما به دلیل حجم زیاد مراجعین برای ثبت نام به 8 بلوک افزایش پیدا کرد.

متقاضیان پس از طی مراحل ثبت نام شروع به پرداخت مبالغی برای خانه دار شدن کردند.در مرحله ی اول( اوایل سال 1389) هر متقاضی بین 4 تا 6 میلیون تومان به حساب بنیاد مسکن انتقلاب اسلامی واریز نمود. از طرفی قرار بود از سوی بنیاد مسکن مبلغ 15 میلیون تومان وام به هر واحد داده شود که در همان سال 1389 این مبلغ به 20 میلیون تومان افزایش پیدا کرد.

همزمان در سال 89 عملیات عمرانی پروژه ی مسکن مهر حبیب آباد به پیمانکار تحویل شد و فعالیت آغاز گردید. اتفاقی که در سال 1390 پروژه را متوقف می کند فوت پیمانکار پروژه است که این اتفاق پروژه را به مدت یکسال متوقف می سازد.

در سال 1391 با انتخاب پیمانکار جدید پروژه از سر گرفته می شود اما تغییر زیادی در ساختمان ها احساس نمی شود.

در سال 1392 با انتخاب شورای شهر جدید و همچنین پیگیری های آقای حاجی نماینده شهرستان در مجلس شورای اسلامی روند اجرایی پروژه سرعت می گیرد. آقای ایزدی مدیر سابق بنیاد مسکن شهرستان برخوار قول داده بود که تا مهر ماه 1392 خانه ها را تحویل متقاضیان دهد اما با بازنشسته شدن ایشان این قول هم به جایی نرسید و هنوز پس از گذشت دو سال از این قول ،خانه ها تحویل نشده است.

در طی این سال ها متقاضیان مبالغ دیگری در چند مرحله به حساب بنیاد مسکن انقلاب اسلامی واریز نموده اند که جمعا 20 میلیون تومان می شود.

همچنین با پیگیری های آقای حاجی سقف وام برای هر واحد از 20 به 30 میلیون تومان افزایش یافت.

حال سوال این است که با گذشت شش سال از آغاز این پروژه چرا هنوز متقاضیان خانه دار نشده اند؟

جالب است که بدانید متقاضیان از تاریخ 20 تیرماه 1394 باید شروع به پرداخت اقساط وام دریافتی خود نمایند! وامی که قرار بود پرداخت اقساطش یکسال پس از سکونت متقاضیان شروع شود!!!

لازم است مسئولان و تمام دست اندرکارانی که در این پروژه دخیل هستند بدانند،افرادی که متقاضی این مسکن ها هستند و شش سال در انتظار خانه دار شدن هستند، از قشر ضعیف جامعه به حساب می آیند و این وظیفه ی مسئولان است که در مقابل خواسته ی این عزیزان پاسخگو باشند.