با توجه به موارد مطروحه در جلسه شورای تامین شهرستان برخوار و مسائل مربوط به حریم شهر حبیب آباد و همچنین تصویب طرح جامع شهر حبیب آباد ، جناب آقای سعید خدایی بخشدار محترم بخش حبیب آباد با بیان نارضایتی عده ای از مردم روستای علی آباد در خصوص طرح مزبور (طرح جامع شهر حبیب آباد) موارد ذیل را بیان نموده اند :

نامه شماره 2225/1/2-2028 مورخ 12/09/94 ، بخشدارحبیب آباد به فرماندار محترم شهرستان :

ایشان در این نامه به موارد زیر اشاره نموده اند :

- قابلیت تبدیل شدن روستای علی آباد به عنوان یک ناحیه یا منطقه از نواحی شهر حبیب آباد (که این موضوع نیز با توجه به اختلافات شدید حاکم در آینده سبب مشکلات جدی برای شهرداری حبیب آباد می شود. )

- بر اساس آنچه بخشدار تحلیل نموده اند ارتباط تنگاتنگی میان اقوام مهاجر و ساکنین بومی روستای علی آباد ملاعلی بوجود آمده است تا جایی که قابل پیش بینی خواهد بود اختلافات سلیقه ای و قومی بین دو منطقه شهر حبیب آباد و روستای علی آباد ملاعلی زمینه ساز این امر باشد که چنانچه روستای علی آباد ملاعلی زیر مجموعه شهر حبیب آباد قرار گیرد در آینده ای نچندان دور که شرایط تبدیل وضعیت این روستا به شهر رقم بخورد با عنایت به اینکه اعطای یک منطقه از حریم شهر حبیب آباد به این روستا صورت خواهد پذیرفت و نه تفکیک آن به صورت یک شهر مجزا ، این موضوع باعث بروز اختلافات اساسی در مباحث مختلفی خواهد شد که بیش از هر چیزی این اختلاف به عزت و استقلال منطقه لطمه خواهد زد و همچون سمی مهلک موجب بهم ریختن شیرازه بخش خواهد بود .

با توجه به مسائل مطرح شده در نامه ارسالی بخشدار حبیب آباد، فرماندار شهرستان جناب آقای عبدانی در دو نامه پیاپی با قید فوریت مسائل ذیل را بیان نمودند: (نامه ارسالی از طرف فرماندار به معاون هماهنگی و امور عمرانی استانداری اصفهان)

با عنایت به تجمعات و اعتراضات مکرر روستای علی آباد ملاعلی در خصوص خارج شدن روستا از حریم شهر حبیب آباد به استحضار می رساند برا اساس مغایرت های فرهنگی و قابلیت ها و امکانات و توانایی ها و شرایط موجود روستا (گزارش توجیهی بخشدار حبیب آباد که در بالا آمد) خارج شدن روستای علی آباد ملاعلی از محدوده حبیب آباد به صلاح اهالی و در پیشگیری از اختلافات و تنش ها تاثیر بسزایی خواهد داشت.

با توجه به موارد فوق بیان نکات ذیل خالی از لطف نیست :

1- همجواری شهر حبیب آباد با روستای علی آباد ملاعلی قدمتی چندین ساله دارد و در طول این سال ها شاهد بروز اختلاف بین مردم این مناطق نبوده ایم . بخشدار محترم بر اساس کدام استدلال در گزارش خود از " اختلافات سلیقه ای و قومی بین این مناطق که سبب بروز اختلافات اساسی خواهد شد." نام برده اند؟؟؟

2- آیا بیان این مطالب از طرف مسئول سیاسی بخش حبیب آباد خود باعث بروز تنش و ایجاد اختلاف و از بین رفتن همبستگی مردم بخش نخواهد بود ؟

3- آیا سود و منفعت مالی حاصل ، ارزش ایجاد اختلاف دائمی بین مردم بخش را خواهد داشت ؟

4-  آیا فرماندار محترم خود واقف به این موضوع نبوده اند که ایجاد اختلاف دائمی بین مردم بخش آسیبی خطرناک است، که در نامه خود اینگونه بیان داشته اند که "به صلاح اهالی علی آباد است که از محدوده حبیب آباد خارج شوند" ؟ مگر بین مردم این دو منطقه تاکنون اختلافی وجود داشته است ؟ 

5- آیا صرف تجمع تعداد معدودی که به تحریک شخص خاصی در اماکن دولتی و معابر حضور یافته اند بر تغییر تصمیمات مسئولین شهرستان موثر می باشد ؟ اگر این چنین است در آینده شاهد حضور اقشار مختلف مردم شهرستان به منظور تحقق خواسته های به حق و ناحق ایشان در اماکن و معابر خواهیم بود.

با توجه به موارد فوق و سایر موارد که در حوصله این مقاله نمی گنجد ، حبیب آباد از قدیم الایام دارای ارتباط تنگاتنگ با سایر مناطق  شهرستان بوده و هست و با معرفی نخبگان و فرهیختگان بسیار،  نقش قابل توجهی  در توسعه فرهنگی شهرستان داشته است. از این رو امید است مسئولین شهرستان با اتخاذ تدابیر سنجیده تر و کسب شناخت بیشتر از منطقه ای که در آن انجام وظیفه می نمایند،  به پیشرفت شهرستان و هم بستگی و همدلی بیشتر مردم بخش حبیب آباد کمک نمایند.

پس از گذشت چند سال از سکونت ساکنین در مجتمع طلاب حبیب آباد ، همچنان مسیر دسترسی مناسبی برای تردد شهروندان گرامی این مجتمع آماده نشده است . مسیر دسترسی به یک مجموعه آپارتمانی برای تردد در شب و روز و در فصل های مختلف سال از خواسته های به حق و از پیش نیازهای این چنین مجموعه هایی می باشد که با توجه به پیگیری های مختلف، تا کنون پیشرفتی در این موضوع حاصل نشده است. به همراه دوستان خود در مجموعه وبلاگ حبادنما مسیر رسیدن به این مجتمع را در یک شب معمولی طی نموده و نتایج بدست آمده را با شما بازدیدکنندگان گرامی به اشتراک گذاشته ایم. امید است با همت مسئولان مربوط هر چه زودتر شاهد ایجاد مسیر مناسب برای این مجموعه که در آینده نچندان دور و با راه اندازی مسکن مهر حبیب آباد مسیر پر ترددی خواهد بود ، باشیم.

با توجه به درگذشت سرکار خانم رضوانی به عنوان یکی از چهره های نخبه حبیب آباد و نیاز بسیاری از خانواده های نیازمند و لزوم فرهنگ سازی در این زمینه خانواده ایشان هزینه شب هفت مرحومه رضوانی را جهت انجام امور خیریه، صرف تهیه بخشی از وسایل جهیزیه دو خانواده نیازمند نمودند. امید است این امر به عنوان یک حرکت ارزشمند در جامعه به صورت یک کار پسندیده مورد توجه قرار گرفته و به یک فرهنگ عمومی تبدیل گردد.

این اقدام خیرخواهانه خانواده رضوانی بهانه ای شد تا ما با انتشار این مطلب در ترویج این فرهنگ پسندیده سهمی داشته باشیم.

از درگاه خداوند متعال برای روح آن مرحومه رحمت و مغفرت و برای خانواده و بازماندگان صبر و شکیبای مسئلت می نماییم.

سخنی با جناب آقای حاجی نماینده منتخب مردم در شهرستان های برخوار ، شاهین شهر و میمه

شهر حبیب آباد یکی از شهر های زیر مجموعه حوزه انتخابیه جنابعالی می باشد که به نظر می رسد در موارد زیر نیاز به فعالیت نماینده دارد :

- بیکاری، مشکلی که در اکثر مناطق کشور دامن گیر جوانان است. انتظار داریم نماینده محترم در این خصوص با اجرایی کردن مصوباتی که در دوره اول نمایندگی خود اخذ نموده اند ،سهمی برای حبیب آباد در نظر بگیرند.

- بررسی مسئله اساسنامه مسکن مهر ،به گفته مسئولان شهرداری در این اساسنامه راه و شهرسازی مسئول انجام پروژه تعیین شده است و نقش شهرداری در این اساسنامه مشخص نگردیده (شهرداری حق دخالت ندارد) با این وجود انتظار دخالت و انجام فعالیت شهرداری در این امور هست.

- یکی از مشکلاتی که سال هاست مردم حبیب آباد با آن مواجه هستند مسئله فاضلاب شهری است که مشترکان سال هاست هزینه ی اشتراک خود را پرداخت نموده اند اما تا کنون اقدام قابل ذکری در این خصوص شاهد نبوده ایم.

- مسئله حریم و محدوده شهر حبیب آباد؛ که انتظار داریم نماینده محترم در این خصوص نیز بطور جدی پیگیری نمایند.

- از دیگر مواردی که می توان از کمک نماینده محترم بهره مند شد، کمک در جهت احداث مرکز درمانی شبانه روزی بخش حبیب آباد است که امیدواریم هرچه سریعتر به این مسئله نیز رسیدگی شود چرا که یکی از اولویت های مردم شهر و بخش است.

- بررسی مشکل حمل و نقل عمومی شهر حبیب آباد .

- خودگردان بودن شهرداری های کشور مشکلات زیادی را برای شهرداری های شهر های کوچک و کم درآمد ایجاد کرده است چرا که در تخصیص منابع تناسب و تعادل وجود ندارد. (مقایسه با شهرهای اطراف)؛ انتظار می رود نماینده محترم در تصویب قوانینی که می تواند شهرداری هایی مانند شهرداری حبیب آباد را از چنین اوضاعی خارج کند، کوشا باشند.

- قانون اصلاح ماده 101، تبصره 3 . 4 که به نظر می رسد اجرای این قانون در شهر های کوچکی مانند حبیب آباد مردم را با مشکلاتی مواجه کرده است.

تبصره3ـ در اراضی با مساحت بیشتر از پانصد مترمربع که دارای سند ششدانگ است شهرداری برای تأمین سرانه فضای عمومی و خدماتی تا سقف بیست و پنج درصد (25%) و برای تأمین اراضی موردنیاز احداث شوارع و معابر عمومی شهر در اثر تفکیک و افراز این اراضی مطابق با طرح جامع و تفصیلی با توجه به ارزش افزوده ایجادشده از عمل تفکیک برای مالک، تا بیست و پنج درصد (25%) از باقیمانده اراضی را دریافت می‌نماید. شهرداری مجاز است با توافق مالک قدرالسهم مذکور را براساس قیمت روز زمین طبق نظر کارشناس رسمی دادگستری دریافت نماید.
تبصره4ـ کلیه اراضی حاصل از تبصره (3) و معابر و شوارع عمومی و اراضی خدماتی که در اثر تفکیک و افراز و صدور سند مالکیت ایجاد می‌شود، متعلق به شهرداری است و شهرداری در قبال آن هیچ ‌وجهی به صاحب ملک پرداخت نخواهدکرد.

- یکسان نبودن قوانین در جای جای کشور -- مثال قوانین مربوط به تغییر کاربری ها و .. که مشکلات زیادی را هم برای ارگان های دولتی و هم برای مردم ایجاد کرده است.

از همشهریان عزیز نیز خواهشمندیم در صورتی که مواردی را مد نظر دارند در قسمت نظرات درج نمایند.

مستند پیش رو  "از هزار جریب تا قله" نام دارد که به بررسی ابعاد شخصیت استاد فرهیخته دکتر عباس ادیب حبیب آبادی پدر علم فارماکولوژی (داروسازی) ایران می پردازد. این مستند یکشنبه 11 بهمن 94  و دوشنبه 12 بهمن 94 از شبکه مستند سیما پخش گردید.
این برنامه تصویر زندگی مردی است که دانشگاه اصفهان را از انحلال نجات می دهد.

شما را به دیدن این مستند دعوت می نماییم ..

مهم ترین هدف ارسال پیامبران را می توان هدایت جامعه ی بشری در مسیر رشد و سعادت انسان ها -حال  می خواهد خود انسان باشد یا جامعه –دانست.ما مسلمانان و به طور خاص مردم حبیب آباد جزء پیکره جامعه ی اسلامی هستیم و هدف ما رسیدن به سعادت بر اساس قوانین الهی است. حال وجه تمایز ما با دیگر اعضای این پیکره در توانایی و وظایف متفاوت هر عضو می باشد اما باید این نکته را در نظر داشت این تفاوت در یک پیکره ی معمولی غریزی و غیر ارادی است در حالی که در جامعه ی اسلامی اعضا با توجه به ظرفیت هایی که دارند اهمیت پیدا می کنند و این کاملا ارادی و با توجه به خواست آن ها می باشد.

امام صادق علیه السلام در حدیثی گران قدر عوامل عدم موفقیت انسان ها را در رسیدن به اهداف خود چنین می شمارد : " کم همتی ، کم تدبیری و سستی اراده " .

از آنجایی که عامل اول مورد بحث ماست، از بررسی عامل دوم و سوم پرهیز می شود.همت در بین جامعه ی ما واژه ای است آشنا در حرف و غریب در عمل.

اما چطور ؟شاید با خودتان کمی فکر کنید و ببینید فلان کار را می خواهید انجام دهید ولی آن را به بعد و سپس به بعدتر و ... موکول می کنید.این را می گویند بی همتی یا به زبان ساده تر تنبلی که امام صادق علیه السلام آن را یکی از عوامل بدبختی و عدم موفقیت انسان ها دانست ولی چگونه می توان ادعا کرد همت ما مردم، کم است؟ جواب این است که گاهی می بینیم فلان کار را دوست داریم در شهر ما انجام شود اما اکثر مسئولان دولتی و غیر دولتی بیشتر به درخواست های مستقیم مردمی ترتیب اثر می دهند تا این که درخواست از جانب کسانی مثل شهرداری و شورای محل باشد .البته نهاد های محلی باید اقدام کنند ولی در کنار آن مردم نیز باید وارد صحنه بشوند تا کار نتیجه بدهد، اگر این اقدامات تحت رهبری فردی شایسته و آگاه به مسائل شهر باشد نور علی نور می شود . مخاطب صحبت ما هم مسئولانند  و هم مردم. بنابراین همه وظیفه دارند که در بر طرف کردن این عیب تلاش کنند واین ممکن نیست مگر با خواست افراد و یاری خداوند اما در این بین ما چه  وظیفه ای برعهده داریم؟ در جواب باید گفت که ائمه راه حل این مشکل را ارائه نمودند و آن تربیت علمی و عملی افراد بر اساس دستورات اسلام است.در مورد تربیت علمی مردم باید نصاب و توانایی خود را بالا برده و به هیچ حدی از علم اکتفا نکنند و در باب تربیت عملی عنان خود را دست دنیا و امیال نفسانی خود ندهند ودر یک کلمه تقوای الهی پیشه کنند البته این راهکارها خود زیرمجموعه های متعددی دارند که بررسی دقیق و موشکافانه آن نیازمند زمان و صبرکافی است "استعینوا بالصبر و الصلاة ان الله مع الصابرین".اما در پایان از خداوند منان مسئلت می نماییم که عاقبت امر ما را نیکو گرداند و مردم این شهر بالاخص جوانان را درحل مشکلات یاری نماید.

***این مطلب با همکاری یکی از شهروندان محترم آماده گردیده است. از تمامی همشهریان عزیز خواهشمندیم ما را در ارائه ی مطالب یاری رسانند.***

پیامبر خدا فرمود: وقتى یتیمى بگرید عرش خدا مى‌لرزد و خداوند در آن حال مى‌فرماید: چه کسى موجب گریه این بنده من که در کودکى پدر و مادر از دست داده شده است؟

به عزت و جلال خویش سوگند مى‌خورم که هر کس او را آرام کند بهشت را بر او واجب مى‌کنم. 

بحارالانوار، ج 72، ص 5

در روز های گذشته پایگاه اطلاع رسانی بخش حبیب آباد خبری از بازدید بخشدار حبیب آباد و رئیس کمیته امداد شهرستان برخوار از منازل بعضی از خانواده های محروم شهر منتشر کرد. وقتی این خبر را می خواندم به این فکر فرو رفتم که آیا می شود در چند قدمی من چنین خانواده هایی گذران زندگی کنند و من بی اطلاع باشم؟! آخر فکرش را هم نمی کردم که در شهر ما چنین خانواده هایی وجود داشته باشند!! با دیدن این تصاویر از خودم شرمنده شدم. به خودم می گویم:

آیا می دانی هنوز هم برای بعضی ها تهیه ی همان یک قرص نان مشکل است؟

آیا می دانی خانواده ای در نزدیکی تو هست که سرپرست خود را از دست داده است؟

آیا می دانی مادری برای سیر کردن فرزندانش مجبور است تمام روز و شب را قالیبافی کند؟

آیا می دانی چقدر سخت است فرزندت از تو چیزی طلب کند و تو نتوانی برایش تهیه کنی؟

آیا می دانی ...

با خودم گفتم من تا به حال برای اینان چه کرده ام؟

آیا شکر نعمت هایی که خداوند به من داده در کمک به چنین افرادی نیست؟

من به آمار زمین مشکوکم تو چطــــــــــور ؟
اگر این سطح پر از آدمهاســـــــــــــــــــــت
پس چرا این همه دلها تنهاســـــــــــــــت ؟

.

بیخودی می گویند هیچ کس تنها نیست
چه کسی تنهانیست ؟ همه از هم دورند
همه در جمع ولی تنهاینـــــــــــــــــــــــــــــد

.

من که در تردیدم تو چطور ؟

در نامه ۴ هزار نفر از اساتید دانشگاه علوم پزشکی به رئیس جمهور مطرح شد: سرعت رشد ابتلا به سرطان در کشور به شکل قابل توجهی افزایش یافته است و کشور ما ‏بالاترین ‏روند رشد ابتلا به سرطان را در ‏دنیا داراست، 30 تا 35 درصد علت سرطان ها به عوامل خطری باز می گردد که ‏علت اصلی آن ‏دخانیات است و 30 درصد مرگ های ناشی از سرطان مستقیما با ‏دخانیات در ارتباط است...

علت بسیاری از مرگ و میر ها سرطان است که امروزه سن ابطلای به سرطان رو به پایین است و همانطور که کارشناسان حوزه ی سلامت گفته اند 30 درصد مرگ ها بخاطر استعمال مواد دخانی از جمله قلیان و سیگار است.

با این روند زمان زیادی طول نخواهد کشید که نسل جوان و نوجوان کشور به انواع مختلف امراض دچار خواهند شد. حال باید چه کرد؟

چگونه می توان از پیشرفت این معضل در بین جوانان و نوجوانان شهرمان جلوگیری کرد؟

پیشنهاد شما برای اینکه بتوانیم از مصرف اینگونه مواد جلوگیری کنیم یا حداقل مصرف آن را کاهش  دهیم چیست؟

به نظر شما مراکز فرهنگی شهر( کانون ها، پایگاه های بسیج، مساجد، مدارس ، امامزاده و ...) در جلوگیری از رشد این معضل چه مسئولیتی را بر عهده دارند؟

خانواده ها چقدر از مضرات مصرف این مواد آگاهی دارند و چه کمکی در این زمینه می توانند انجام دهند؟

مسئولین چه نقشی در جلوگیری از مصرف اینگونه مواد دارند؟