همیشه گفته اند حبیب آباد شهر علم و اندیشه و زادگاه ادیب و معلم حبیب آبادی است و شایسته است هر شهروندی به این مفاخر و بزرگان ببالد و سعی در شناساندن مقام و مرتبه آنها داشته و جوانان و نوجوانان با تأسی به آنان در مسیرشان گام بردارند.این مطلب از دو سو قابل توجه است.یکی اینکه فرزندان حبیب آباد، جوانان و نوجوانان این شهر چگونه می توانند ادامه دهنده ی راه این عالمان و دانشمندان باشند؟ و چه سهمی را در زنده نگه داشتن نام و یاد آنان دارند؟دیگر اینکه مسئولین چگونه می توانند نام و یاد این بزرگواران را زنده نگاه دارند؟

در مورد سهم جوانان و نوجوانان شهر همانطور که در ماه های گذشته شاهد بودیم با تلاش های مجدانه و شبانه روزی این عزیزان نتایج بسیار خوبی در کنکور سراسری دانشگاه ها از سوی فرزندان حبیب آباد بدست آمد که به نظر می رسد آنها سهم خود را در ادامه دادن راه عالمان و دانشمندان بزرگ حبیب آباد به خوبی انجام داده اند.

اما از طرفی همان طور که می دانیم رسیدن به هر هدفی جدای از شخص و توانایی های او به ملاک های بیرونی دیگری از جمله ابزار و وسایل و فضای آموزشی مناسب و... نیز مربوط می گردد.

فرزندان حبیب آباد بار ها و در طی مقاطع زمانی مختلف ثابت کرده اند که با وجود امکانات محدود توانایی بروز استعداد های خود را در زمینه های گوناگون داشته اند اما منصفانه نیست که آنها از وجود امکانات مناسب بی بهره باشند.

این روز ها دبیرستان پسرانه ی معلم حبیب آبادی نمونه ای از فقدان امکانات آموزشی مناسب برای دانش آموزان این شهر است.از ساخت این مدرسه حدود 50 سال می گذرد و حدود چهار سال است که این مدرسه به دلیل فرسودگی بیش از حد بلا استفاده و تخلیه گردیده است و طبق وعده ی مسئولین مقرر شده بود پس از تخلیه این محل در زمانی نه چندان دور این مدرسه بازسازی شود اما با گذشت چندین سال همچنان به صورت قبل باقی و هیچ گونه اقدامی در جهت احداث ساختمان جدید شاهد نبوده ایم. این در حالی است که به دلیل فقدان امکانات آموزشی، تعدادی از دانش آموزان دبیرستانی ترک تحصیل کرده و یا برای ادامه تحصیل با مشقت های زیادی به شهرهای اصفهان و دولت آباد می روند.

***

شعر از استاد نعمت الله طالبی

امیدواریم با همت و تلاش جهادی مسئولین شهر و شهرستان این موضوع هر چه سریعتر حل گردد و دانش آموزان با آرامش به امر تحصیل بپردازند.