تا رسیدن فصل بهار چند روزی بیشتر نمانده...

در این روز ها اکثر مردم در حال خانه تکانی و خرید شب عید خود هستند.

اما هستند انسان هایی که در چند قدمی ما زندگی می گذرانند و نزدیک شدن به شب عید برایشان سخت است. سخت از این جهت که نمی توانند سفره ی رنگینی یا حتی سفره ای برای شب عید خود و فرزندانشان بیاندازند. سخت است چون پدر خانواده حتی موقع سال تحویل دنبال درآوردن خرجی خانه خود است.

سخت برای جوانی که طول سال را دنبال کار میگشت و کاری پیدا نشد که بتواند لباس نویی بخرد ..

سخت است برای پیر مرد و پیر زنی که به رسم قدیم خانه شان مملو از جمعیت می شود اما دست روزگار کاری کرده که نمی توانند مانند سابق از میهمان هایشان پذیرایی کنند.

بعضی ها هم راهکاری پیدا کرده اند. نزدیک شب عید که می شود راهی مکانی نامشخص می شوند.اصطلاحا می گویند رفته ایم سفر اما حقیقت چیز دیگریست...

و همه ی اینها بر می گردد به کمبودهای اقتصادی که تعداد زیادی از افراد جامعه آنرا لمس می کنند.

ای که دستت می رسد کاری بکن

پیش از آن کز تو نیاید هیچ کار