مدتهاست که بحث احداث درمانگاه در مرکز بخش حبیب آباد بر سر زبان هاست. موضوعی که امام جمعه محترم حبیب آباد هم در خطبه های نماز جمعه به اهمیت آن اشاره و پیگیر این موضوع بوده اند.خیّرانی هم برای ساخت این مرکز اعلام آمادگی نمودند و مسئولان شهر هم گفتند برای واگذاری زمین نیاز است که کار کارشناسی انجام گیرد.با این حال هنوز از سوی مسئولان شهر پیگیری جدی در خصوص واگذاری زمین و احداث بیمارستان شاهد نبوده ایم.

اما خوب است توجه همشهریان عزیز را به قسمتی از کتاب طرح هادی حبیب آباد که در سال 1365 توسط آقای اکبر نقیه  کارشناس شهرسازی دفتر فنی استانداری اصفهان تهیه شده است جلب نماییم:

" با عنایت به آنکه شهر حبیب آباد در حدفاصل حاشیه کویر و منطقه برخوار واقع گردیده و از خصوصیات ویژه ای برخوردار است می توان احتیاجات منطقه برخوار را در این شهر پیش بینی نمود و در این خصوص اراضی و امکاناتی که در حاشیه شهر وجود دارد عمدتا می تواند خدمات منطقه را پذیرش نماید. این پذیرش باعث رشد شهر در حاشیه کویر شده و اراضی کشاورزی در سایر شهرهای منطقه تثبیت می گردد. در این خصوص بایستی از وجود پارک حبیب آباد در منطقه استفاده کامل به عمل آید تا این سرمایه گذاری ملی به نحو احسن بتواند قابل استفاده باشد. از جمله مراکزی  میتوان در این پارک جایگزین نمود مراکز بهداشتی و درمانی است، شامل بیمارستان در سطح منطقه ، زمینی به مساحت 20000 متر مربع در جنوب پارک را می توان به احداث بیمارستان منطقه ای اختصاص داد که در سال های آتی با توجه به بودجه های مملکتی در این مکان احداث نمود. محیط آرام و سرسبز این پارک می تواند در بهبود بیماران نیز موثر باشد و خصوصیات ویژه ای که این محل برخوردار است دسترسی سریع و مستقیم آن به منطقه برخوار و کلیه روستاهای منطقه می باشد و همین روستاهای حد فاصل بین کمربندی شهر اصفهان و منطقه برخوار نیز می توانند استفاده بنمایند و بطور کلی این بیمارستان می تواند منطقه برخوار و روستاهای حاشیه را زیر پوشش قرار دهد."( کتاب طرح هادی حبیب آباد (1365) ص 53 قسمت جاذبه های شهر حبیب آباد)

براین اساس باید به دنبال این مسئله باشیم که چرا از سال 1365 تاکنون هیچ یک از مسئولین اقدام موثری برای احداث این بیمارستان انجام نداده اند؟ و اکنون که زمینه ی احداث این بیمارستان توسط خیران بوجود آمده است چرا مسئولین اقدام قابل توجهی انجام نمیدهند و حمایت لازم را از خیران ندارند؟

اگر در این روزها در خیابان های شهر گذری داشته باشید با افرادی که خود را نیازمند معرفی می کنند (که تعداد آنها هم کم نیست) برخورد خواهید داشت! بعضی با بچه ای که همراهشان است و بعضی با نسخه ی درمانی به همشهریان مراجعه می کنند و درخواست کمک می نمایند. تعدادی از مغازه داران شهر هم می گویند که در این روزها تعداد مراجعات چنین افرادی برای دریافت کمک به آنها زیاد شده است.

اما آیا مردم باید به چنین افرادی کمک کنند یا نه؟ از کجا بدانیم این افراد نیازمند واقعی هستند؟ چه کسی مسئول برخورد با این مسئله است؟مردم در طول زمان ثابت کرده اند که برای کمک همه جانبه به افراد مستحق و نیازمند آماده اند اما به نظر می رسد مراجع مرتبط با این موضوع باید در این زمینه تلاش بیشتری داشته باشند.

به اطلاع همشهریان گرامی می رساند مراسم هایی به مناسبت ولادت پیامبر (ص) ، امام جعفر صادق (ع) و یوم الله 9 دی به شرح زیر در حبیب آباد برگزار می گردد:

-  مراسم جشن میلاد پیامبر رحمت حضرت محمد مصطفی (ص) و رئیس مذهب حضرت امام جعفر صادق (ع) و هفته وحدت با سخنرانی امام جمعه محترم حجت الاسلام و المسلمین سید محمد مومنی در شب 17 ربیع الاول (دوشنبه هفتم دی ماه) همراه با اقامه نماز جماعت مغرب وعشاء و مولودی خوانی در مصلای نماز جمعه حبیب آباد (مسجد امام صادق علیه السلام) برگزار می گردد.

- مراسم بزرگداشت حماسه نهم دی ، روز بصیرت و میثاق امت با ولایت ، روز سه شنبه مورخ هشتم دی ماه نود و چهار (مصادف با ولادت پیامبر اکرم ص و امام جعفر صادق ع )با سخنرانی سردار محمدی از اذان مغرب و عشاء (همراه با اقامه نماز جماعت) در  مصلای نماز جمعه حبیب آباد برگزار می گردد.

- مراسم جشن ولادت پیامبر مهربانی ها حضرت محمد مصطفی (ص) و امام جعفر صادق(ع) با سخنرانی حجت الاسلام غفوری نژاد همراه با مراسم قرعه کشی مسابقه پیامبر نور و رحمت روز سه شنبه از نماز مغرب و عشاء در مسجد المهدی (عج) حبیب آباد برگزار می گردد.

از عموم همشهریان عزیز دعوت می گردد در این مراسمات شرکت نمایند.

چندماه پیش از بر و بچه های رسانه دوست داشتنی شهرمان حبیب آباد، یعنی حبادنما، با اخوی بنده تماس گرفتند که قرار مصاحبه ای بگذاریم و من هم از راز و رمز موفقیتم بگویم. راستش اون موقع چون هنوز یکی دو ماهی مونده بود به دفاع دکترام ازشون خواهش کردم که اجازه بدهند این کار به اتمام برسه و بعد این قرار رو تنظیم کنیم. الان دو ماهی میشه که تونستم مدرک دکترای مهندسی نفت رو از دانشگاه صنعتی شریف با نمره عالی دریافت کنم و دیگه عذری برای عقب انداختن دوباره اون نداشتم ولی ته دلم هم خیلی راغب نبودم. در اینکه چقدر یک چنین مصاحبه ای اثرگذار هست شک داشتم.

خوب قاعدتاً در این مصاحبه باید خودم رو معرفی می کردم. مهدی منصوری حبیب آبادی هستم، ابتدایی رو مدرسه شهید شیرودی بودم. خدابیامرز آقای کرباسی راهنماییم کرد و موفق شدم تو آزمون تیزهوشان اصفهان پذیرفته بشم و راهنمایی و دبیرستان و پیش دانشگاهی اونجا می رفتم.  روزی یک ساعت و نیم رفت و به همین میزان هم برگشت من از مدرسه طول می کشید. در اون دوران هم در کانون شهید باهنر حبیب آباد در یک جمع بسیار دوست داشتنی از همسن و سالان خودم و مربیان پر انرژی، اوقات فراغتم رو می گذراندم. سال 80 کنکور دادم و با رتبه بالا در رشته مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی شریف پذیرفته شدم. در حین اون دوره هم مدرک مهندسی نفت رو از همون دانشگاه هم گرفتم. فوق لیسانس همون دانشگاه شریف مهندسی مخازن نفتی رو خوندم و بعد هم به عنوان یکی از سه نفر ورودی دکتری دانشگاه شریف در رشته مهندسی نفت در سال 87 وارد این دوره شدم. مدت تقریبا سه سال از دکترایم رو هم در یکی از دانشگاه های معتبر هلند به صورت میهمان کار پژوهشی می کردم و با 4 مقاله بین المللی و شرکت در چندین کنفرانس علمی بین المللی در زمینه روش های جدید ارزیابی چاه های نفتی و گازی تونستم دکترام رو با نمره عالی به اتمام برسونم.

با یک کم تفصیل بیشتر، این کل اون چیزی بود که خوب من می تونستم درباره خودم بگم. ولی خوب حتما دوستان و همشهریان من درباره معلم حبیب آبادی، آیت الله ادیب، دکتر ادیب، پرفسور هوشنگ فقیه و ... زیاد شنیدن. اگر رزومه من رو میشه تو یک پاراگراف خلاصه کرد، حتما سوابق کاری آنها چندین صفحه مطلب مفصل می شه. حتما حجم تلاش و کوششی که اونها به کار بستن چندین برابر بوده. به هر حال نباید ظرف زمان و تسهیلاتی که حتی نسل من هم در اختیار داشته را با آنها مقایسه نمود. اما اجازه بدهید برای اینکه حرفم را بزنم از یک مثال استفاده کنم. حتما برای شما تابحال پیش آمده که خواستید در فضای باز آتش روشن کنید. احتمالا از چندتا چوب کلفت استفاده می کنید. ولی برای روشن کردن اونها از شاخه های نازک تر و یا کاغذ یا مقوایی استفاده می کنید. اون کاغذ و شاخه ها وقتی روشن می شوند به یکباره شعله ور می شوند ولی خیلی زود هم فروکش می کنند. باید خوش شانس باشیم که با یک شعله کاغذ بتونیم آتشی دائمی در یکی از چوب های کلفت ایجاد کرد. ولی اگر یکی از اونها روشن شد حتما ساعتی چند رو می شه از گرمای اون استفاده کرد. برای خیلی از همشهریان من، متاسفانه خواندن این شرح حال ها مثال شعله کاغذ رو پیدا کرده که دمی کوتاه اونها را با انگیزه می کنه ولی به همون سرعت هم به حالت اولشون بر می گردونه. چرا ما کمتر می تونیم از این شعله ها کنده درخت های اصلی وجودمون رو روشن کنیم؟

من خیلی دلم می خواد الان که به من فرصت استفاده از این رسانه دوست داشتنی شده، این سوال رو از شما همشهریانم بپرسم که چه می شود که میل به موفقیت و رسیدن به درجات بالای کاری، علمی، ورزشی و ... در شهر ما که به زعم بسیاری از متوسط استعدادی بالایی برخواردار است این قدر کم است. چندسال پیش، یک روز که برای دیدن خانواده از تهران به حبیب آباد آمده بودم، فرصتی پیش اومد که رفتم دبیرستان معلم. از محیط سرد مدرسه که بگذریم، به لطف مدیریت مدرسه، ساعتی رو با دانش آموزان یکی از کلاس ها که یادم نیست دوم تجربی بود یا ریاضی گذراندم. تو اون ساعت از برنامه های آیندشون پرسیدم، از اینکه وقتشون رو چطور می گذرونند و .... از اون کلاس 20 نفره شاید یک یا دو نفر به خودشون جرأت داده بودند که به آینده شون فکر کنند. یادم اومد که زمانی که تو همین سن تو اصفهان درس می خوندم، رفقایم ازجای خودشون  در دانشگاه آیندشون و یا کاری که می خواهند راه بیندازند، با چند درجه از شفافیت سخن می گفتند. به این اضافه کنید که دوستانی که ازشون صحبت می کنم، به فرض درس نخواندن هم به واسطه پشتوانه مالی مناسبی که داشتند، دغدغه خیلی خیلی ناجوری نداشتند. ولی من می دیدم که همشهریانم خودشون را از تحمل زحمتی به نام  تلاش برای ساختن آینده خود بسیار بی نیاز می دانستند و گویا آینده ای غیر قابل تغییر براشون نوشته شده بود. اصلاً مفهومی به نام تلاش برای موفقیت عبارتی تعریف نشده و نامفهوم به نظرشون می آمد. اصلا چرا هر سال ده ها نفر از این شهر به دانشگاه های خوب راه پیدا نمی کنند. چرا ما ورزشکار موفق در سطح استانی بسیار کم داریم و معمولا استعدادهای نونهالان هیچ گاه به سنین بالاتر نمی رسد؟

ما باید بتونیم به این سوال جواب بدیم که چی می شه که ما در جوانان و نوجوانان انگیزه کافی رو نمی بینیم. اینکه چرا با واقعیت های زندگی دورند. مسئولین فرهنگی و بزرگان شهر باید چاره ای بیندیشند. نیاز به ایجاد بستری گسترده در بین نوجوانان و جوانان است و آنگاه است که خواندن از تلاش های و موفقیت های  دیگران و همشهریانشان بسیار موثر واقع خواهد شد و در جهت دهی به تلاش های آنها اثر گذار خواهد بود. امیدوارم این دلنوشته که اندکی طولانی نیز شد، مدخل بحثی شود و دوستان عزیز من نظراتشون رو برای من و این رسانه محترم ارسال کنند تا شاید بتوانیم در حل این مشکل با مسئولین شهر عزیزمان همفکری کرده باشیم.

پیامبر خدا فرمود: وقتى یتیمى بگرید عرش خدا مى‌لرزد و خداوند در آن حال مى‌فرماید: چه کسى موجب گریه این بنده من که در کودکى پدر و مادر از دست داده شده است؟

به عزت و جلال خویش سوگند مى‌خورم که هر کس او را آرام کند بهشت را بر او واجب مى‌کنم. 

بحارالانوار، ج 72، ص 5

در روز های گذشته پایگاه اطلاع رسانی بخش حبیب آباد خبری از بازدید بخشدار حبیب آباد و رئیس کمیته امداد شهرستان برخوار از منازل بعضی از خانواده های محروم شهر منتشر کرد. وقتی این خبر را می خواندم به این فکر فرو رفتم که آیا می شود در چند قدمی من چنین خانواده هایی گذران زندگی کنند و من بی اطلاع باشم؟! آخر فکرش را هم نمی کردم که در شهر ما چنین خانواده هایی وجود داشته باشند!! با دیدن این تصاویر از خودم شرمنده شدم. به خودم می گویم:

آیا می دانی هنوز هم برای بعضی ها تهیه ی همان یک قرص نان مشکل است؟

آیا می دانی خانواده ای در نزدیکی تو هست که سرپرست خود را از دست داده است؟

آیا می دانی مادری برای سیر کردن فرزندانش مجبور است تمام روز و شب را قالیبافی کند؟

آیا می دانی چقدر سخت است فرزندت از تو چیزی طلب کند و تو نتوانی برایش تهیه کنی؟

آیا می دانی ...

با خودم گفتم من تا به حال برای اینان چه کرده ام؟

آیا شکر نعمت هایی که خداوند به من داده در کمک به چنین افرادی نیست؟

من به آمار زمین مشکوکم تو چطــــــــــور ؟
اگر این سطح پر از آدمهاســـــــــــــــــــــت
پس چرا این همه دلها تنهاســـــــــــــــت ؟

.

بیخودی می گویند هیچ کس تنها نیست
چه کسی تنهانیست ؟ همه از هم دورند
همه در جمع ولی تنهاینـــــــــــــــــــــــــــــد

.

من که در تردیدم تو چطور ؟

امام جمعه محترم حبیب آباد بخشی از خطبه های نمازجمعه مورخ 1394/4/12 را به بحث احداث مرکز درمانی در مرکز بخش حبیب آباد اختصاص داد و گفت:

همه می دانیم یک مرکز درمانی مجهز در بخش حبیب آباد وجود ندارد.مطب هست، بهداری هست ولی مطب و بهداری را مرکز درمانی نمی گویند که امکانات بهداشتی و درمانی مختلف داشته باشد و مردم هر موقع مراجعه می کنند  به درِ بسته بر نخورند.

سالهای سال است که خواست و نیاز مردم یک مرکز درمانی است و شما مردم نیز این را مطرح نموده اید. در سال 1389ما پیشنهادی به شهردار وقت دادیم که قطعه زمینی را به احداث یک درمانگاه اختصاص دهند که نه تنها شهر حبیب آباد بلکه کل بخش از آن بهره مند شوند. آن موقع صحبت شد که مجوز نمی دهند و امکانش نیست به هر حال گذشت. البته آن قسمت زمین هم کاربری خدماتی داشت که متأسفانه تغییر کاربری داده شد. تا سال گذشته ما باز هم این مسأله را مطرح کردیم چون ضرورت محل و منطقه ما است. تا اینکه عده ای خیّر مراجعه کردند و چندین مرتبه خواستند که اگر شما زمین در اختیار ما بگذارید ما یک کلینیک دندانپزشکی ایجاد می کنیم. ما گفتیم مد نظر ما این بوده که حداقل یک درمانگاه اورژانس (درمانگاه شبانه روزی) ایجاد کنیم حالا اگر بشود مراکز دیگر هم در کنارش ایجاد شود بسیار خوب است.بتوانیم توسعه بدهیم و مراکزآزمایشگاهی هم مستقر کنیم چه بهتر. هرچه امکانش باشد خدمت به این مردم است و لازم .

اعلان آمادگی کردند و ماهم آن طرحی که در نظر داشتیم مجددا با عزیزان شورای اسلامی شهر وشهردار سابق مطرح کردیم و مسأله در بین مردم مطرح شد.دیدیم خیلی از افراد دیگر هم مراجعه کردند خیرین دیگر نیز از داخل و خارج شهر اعلان آمادگی کردند به گونه ای که ما را به انجام این کار خیلی دلگرم وامیدوار نمودند. دراین راستا با مقامات مسئول پزشکی هم دیدارهایی داشته ایم ، آنان گفته اند شما زمین را تثبیت کنید تا ما برایتان نقشه درمانگاه بدهیم . به هرحال بحث زمین مطرح است. مد نظر ما زمین قبرستان قدیمی حبیب آباد (ادامه قبرستان) بود که در سالهای گذشته پارکینگ خودروها بود و اکنون نیز سه شنبه بازار درآن برپا می شود. اینجا به جهات متعدد مدنظر ما بود وکارشناسان پزشکی نیز این مکان را تأیید کردند و گفتند بسیارجای عالی است .

خدمت عزیزان شورای شهر صحبت بود که ان شاءالله این قسمت زمین به این منظور در اختیار قرارگیرد و ان شاء الله جلساتی با عزیزان در این خصوص برگزار می کنیم بحمدالله همزبانی هست امیدوارم همدلی هم محقق شود وهمدلی منجر به همکاری گردد.

وی در مورد خیرین افزود : اساسا بحث خیّر خاصی مطرح نیست و همه شما مردم خیّر هستید، چه بسا با بعضی حرف ها و موضع گیریها خیّر پشیمان شد و رفت، آیا ما یک مرکز درمانی احتیاج داریم یا نه ؟ از کجا باید شروع کنیم ؟ دست روی دست بگذاریم از بیرون بیایند و برای ما درمانگاه بسازند؟

جوانان و خیّرین حبیب آباد در میدان حاضرند و باید دست به دست هم دهیم و این مهم را به سرانجام برسانیم.

امام جمعه حبیب آباد در ادامه درباره درآمد درمانگاه بیان داشت :

هیچ کس چشم داشتی به درآمد درمانگاه ندارد و ما با خیّرین طی کرده ایم، اینجا را نمی گذاریم منبع درآمد برای کسی باشد. همه هم گفته اند : وقف . و هیچ کس چشم داشتی ندارد. درآمدش نه برای دفتر امام جمعه است نه برای شهرداری نه برای شورای شهر و نه برای هیچ جای دیگر، درآمدش صرف مردم می شود . ان شاءالله برای درمانگاه یک وقف نامه ای تنظیم بشود با عنوان  مرکز درمانی خیریه

این درمانگاه اختصاصی وانحصاری نیست و مال همه مردم است. ان شاء الله هیأت موسسی برای آن تشکیل خواهد شد که در آن هم مسئولین و هم معتمدین محل از طیف های مختلف حضور دارند.

بحمداله خیلی از افراد زبده حبیب آباد از مهندس و دکتر گرفته تا بقیه اعلان آمادگی کرده اند و ما این ظرفیت ها را داریم باید همه مردم حبیب آباد با کمک و لطف خدا این کار را محقق نمایند.

به همت شورای اسلامی شهر و تعدادی از ورزشکاران شهر مراسم گلریزان تکمیل ورزشگاه باستانی حبیب آباد امشب با حضور آقای حاجی نماینده شهرستان در مجلس شورای اسلامی و جمعی از خیرین در محل احداث این ورزشگاه برگزار گردید.

در این مراسم که پس از صرف افطار برگزار شد آقای حاجی به سخنرانی پرداختند.

لازم به توضیح است آقای جوادیان رئیس هیئت کشتی پهلوانی شهرستان برخوار مبلغ تکمیل این ورزشگاه را 600 میلیون تومان برآورد کردند که در این گلریزان آقای حاجی نماینده شهرستان در مجلس شورای اسلامی یک پنجم کل هزینه ی تکمیل این ورزشگاه را متقبل شدند. همچنین خیرین نیز قول 50 تن آجر، 115 کیسه سیمان، 20 تن گچ،150 تن شن و مبلغ 15 میلیون تومان وجه نقد، انجام ایزوگام ساختمان و انجام نقاشی ساختمان را دادند.

جلسه امر به معروف و نهی از منکر امروز بعد از نماز ظهر و عصر در مسجد الزهرا (س) حبیب آباد با حضور تعدادی از بسیجیان برگزار گردید.

در این جلسه حجت الاسلام شیریان مسئول امر به معروف و نهی از منکر سپاه ناحیه برخوار به سخنرانی پیرامون فواید امر به معروف و نهی از منکر و روشهای انجام آن پرداخت.

مسابقات تیم ملی والیبال کشور عزیزمان در لیگ جهانی والیبال ، شبهای مسابقه در پارک آزادگان حبیب آباد (روبروی پارکینگ سابق) به طور زنده و مستقیم به همت پایگاه بسیج شهید مصطفی خمینی (ره) حبیب آباد پخش می شود . 

شهروندان علاقمند می توانند با حضور در این برنامه به طور دسته جمعی و در فضایی شاد و مهیج به تماشای بازی بپردازند.